Laborais e conservadores, para reflexionar

Laborais e conservadores, para reflexionar

As eleccións acontecen e os datos están ahi. E así, quere queiramos ou non, vivimos nosos municipios, estados e República as consecuencias das nosas accións nas urnas. Vivimos nun Occidente creado á nosa imaxe. Un Occidente que correlaciona cristianismo, violencia e democracia. E mesmo os protestantes e evanxélicos non están distantes de accións tráxicas. A historia móstranos iso: Martiño Lutero, por exemplo, apoiou os príncipes alemáns contra os anabatistas e os campesiños rebelados. Os anabatistas foron masacrados e cen mil campesiños mortos. Os bolxeviques en Rusia fundamentaron a súa acción política no exemplo dos jacobinos durante a revolución francesa, que eran hugonotes, é dicir, cristiáns xubilados.

Alí no testamento hebreo, unha sabia nai dá consellos a un fillo que sería coroado. E ela di: "Vostede é o meu fillo querido, a resposta das miñas oracións. Que lle direi? Non gaste toda a súa enerxía nin todo o seu diñeiro con mulleres, pois ata reis xa se destruíron así. Escoite, Lemuel! Os reis non deben beber viño nin outras bebidas alcohólicas. Cando beben, non lembran das leis e esquecen os dereitos dos que son explotados. As bebidas alcohólicas son para os que están morrendo, aos que están na miseria. Que beban e esquezan que son pobres e desgraciados! Contacte a favor dos que non poden defenderse. Protexa os dereitos de todos os desamparados. Contacte por eles e sexa un xuíz xusto. Protexa os dereitos dos pobres e dos necesitados ". Proverbios 31.1-9

Consellos que seguen válidos para calquera funcionario público elixido polo voto popular non importa que cargo veña a exercer: vereança ou presidencia da República.

Eleccións no Brasil

Aínda que, todos saiban, ás veces, paga a pena chover no mollado. As eleccións no Brasil acontecen sempre cada dous anos, en anos pares, sendo que a elección do presidente da República pasa xunto coa dos senadores, deputados federais, gobernadores e deputados estaduais. As eleccións municipais, onde se elixe aos alcaldes e os concelleiros acontecen dous anos despois. Á excepción dos senadores, os outros cargos teñen os seus mandatos coa duración de catro anos. As eleccións son consideradas democráticas. Con todo, todos a partir dos dezaoito anos ata os sesenta e cinco anos están obrigados a votar, pois, se non voten deben cumprir unha serie de burocracias ata pagar determinada multa para o goberno.

Isto significa que en relación á cidadanía representativa, traducida nas eleccións, cada dous anos protestantes e evanxélicos deben situarse e escoller o mellor para o país. E é nese momento que son bajulados e implicados con promesas non sempre serias ou reais. Pero, eu diría que o que desexamos non debe ser menos que a raíña nai do príncipe Lemuel propuxo a el.

Moitos políticos, enganados por maqueteiros e polos exageros mediática, pensan que o voto protestante e evanxélico é voto de cabresto, dirixido e manipulado por pastores. Están equivocados. As estatísticas mostran que ata nos agrupamentos evanxélicos máis tradicionais, o momento do elector ante a urna é persoal e intransferible

A pessoalização do fenómeno electoral protestante e evanxélico é a resposta dos cristiáns non católicos aos problemas terreos que todos vivimos. Hai un desprazamento do plan transcendental e tal postura cumpre un papel político: cada protestante ou evanxélico mostra-se autosuficiente de pastor ou doutrinas no momento da urna. Esta pessoalização fronte á súa fe relixiosa, ás súas liderados cuestiona a realidade social desigual e inhumana, e posibilita unha resposta representativa e indirecta fronte aos problemas da nación.

Claro que a posición dos protestantes e evanxélicos non sempre camiña no sentido das sabias palabras da raíña-nai de Lemuel. Entran aí, a presión massificadora mediática e outros factores, algúns sen dúbida persoais e de amizades.

Moita xente pensa que cristianismo protestante e eleccións non se discuten. É o outro lado da moeda. Se por unha banda, hai xente que pensa, como dixemos anteriormente, que voto protestante e evanxélico é voto de cabresto, hai outros que pensan que este tema non debe formar parte do arancel protestante e evanxélica. Ledo erro. Necesitamos reflexionar sobre a relación entre violencia e democracia e, por outra banda, entre estas eo cristianismo. Un simple mirada sobre a historia de Occidente amosa os imbricamentos existentes entre democracia, cristianismo e violencia. Como podemos esquecer, por exemplo, a barbarie da Inquisición? Ou o horror da noite de San Bartolomeu? Ou mesmo a violencia dos invasores cristiáns europeos en América recentemente conquistada? A democracia, e os protestantes e evanxélicos brasileiros entenden esa realidade, conquistada a duras loitas, é o camiño que pavimentamos para poñer de lado a violencia que se fixo como razón de estado ou en nome de Deus. Neste sentido, o primeiro sentido do voto protestante e evanxélico traduce o sentido da defensa da democracia e da liberdade.

Por iso, quizais, nas próximas eleccións - despois do temporal do impeachment - cando os candidatos se dirixiren aos electores protestantes e evanxélicos, engadan aos consellos da raíña-nai do príncipe Lemuel, a pregunta do profeta Miqueas (6.7-8), aos israelís:

"Será que o Señor estará contento si ofrecer miles de carneiro ou miles e miles de ríos de aceite? Será que deberei ofrecer o meu fillo máis vello como sacrificio para pagar os meus pecados e os meus maldades? O SEÑOR xa nos mostrou o que é bo, xa dixo o que esixe de nós. O que quere é que fagamos o que é dereito, que amemos uns ós outros con dedicación e que vivamos en humilde obediencia ao noso Deus ".

Os protestantes e evanxélicos, como todos os brasileiros, desexan respostas de xustiza, paz e alegría. E esas cousas, pero que discursos son accións, que cambian corazóns e mentes.